De late 19e en vroege 20e eeuw waren een periode van grote politieke, economische en sociale onrust, terwijl de spanningen tussen landen een groeiende schaduw van de Eerste Wereldoorlog aan de horizon werpen.
Existentiële angst, rebellie tegen conventies en een kritische houding ten opzichte van de gevestigde orde leidden tot de opkomst van nieuwe artistieke en culturele stromingen die bekend staan als avant-gardes, eerst in Europa en later in landen als Argentinië, Mexico en Chili in Amerika.
Als een van de kunsten de schilderkunst was niet vrijgesteld van avant-gardebewegingen, waaronder het impressionisme, het postimpressionisme, het expressionisme en het modernisme vielen, naast vele andere, op.
De oorsprong van het woord "voorhoede"
Het woord ‘voorhoede’ is ontleend aan de militaire term ‘voorhoede’ verwijst naar het voorste deel van een groep.
Kunstenaars, of het nu schilders, schrijvers, architecten, enz. waren, gebruikte het metaforisch om een culturele houding te beschrijven die in strijd was met de conventies van een orthodoxe samenleving. Het was als een ‘speerpunt’ dat de stagnerende ideologie van die tijd doordrong en verscheurde, en kunstvormen aanbood die het bewustzijn van mensen zouden doen schudden.
Kenmerken van voorhoede
Het is belangrijk op te merken dat het voorhoedeisme bestond uit: heterogene groep kunstvormen en artistieke stromingen, elk met zijn eigen specifieke kenmerken. We kunnen echter vier algemene kenmerken identificeren die gemeenschappelijk zijn voor voorhoedebewegingen:
1. Breek met de artistieke traditie
Tot aan het voorhoedeisme (met uitzondering van wellicht de Romantiek) hield kunst zich aan een reeks academische normen die werden gebruikt om te bepalen wat kunst was en wat niet. Echter, Voorhoedekunstenaars verwierpen elke oplegging, evenals het klassieke concept van schoonheid en getrouwe reproductie van de natuur. Voor hen moest kunst als expressievorm ‘breken’ met de gevestigde normen en niet een vooraf bepaald pad volgen dat was uitgezet door de academische elites.
2. Vragen stellen en het oneens zijn met de werkelijkheid
Vanguardistische bewegingen bekritiseerde openlijk de steeds somberder wordende realiteit van die tijd, in tegenstelling tot realistische schilders van de afgelopen decennia die de werkelijkheid objectief probeerden weer te geven, hoe hard die ook was.
3. Originaliteit en experiment
Creatieve verkenning was een fundamenteel onderdeel van voorhoedebewegingen. In hun voortdurende zoektocht naar originaliteitwas het niet ongebruikelijk dat een voorguardistische beweging ernaar streefde de vorige te breken of op te volgen, vandaar dat er binnen het voorguardisme nooit een specifieke traditie is ontstaan.
4. Provocatie en sarcasme
Vanguardisten, beïnvloed door opkomende politieke en sociale bewegingen zoals het anarchisme, het socialisme of het marxisme, waren dat wel gekant tegen de kapitalistische en burgerlijke samenleving, en zelfs door het belachelijk te maken en te provoceren door middel van kunst.
Vanguardistische bewegingen in de schilderkunst
Specifiek op het gebied van de schilderkunst kunnen we vermelden verschillende voorhoedebewegingen, te beginnen met een van de vroegste die opduikt.
Impressionisme
Hoewel het impressionisme op zichzelf niet altijd als een voorhoedebeweging wordt beschouwd, het legde de basis voor de avant-gardes die in de daaropvolgende jaren zouden ontstaan.
Impressionistische schilders hadden een veranderende kijk op de werkelijkheid, en zag het als iets vloeibaars. Deze kunstenaars waren geleid door onmiddellijke zintuiglijke waarneming, die ze met behulp van op het canvas probeerden vast te leggen overlappende kleuren, de nadruk op licht, innovatieve composities en hoeken, en de onderdrukking van details ten gunste van de algemene indruk.
Claude Monet, met zijn schilderij Indruk, zonsopgang (1872), wordt beschouwd als de vader en belangrijkste exponent van de impressionistische schilderkunst, en zette het nieuwe pad uit dat de schilderkunst zou moeten volgen.
Post impressionisme
Post-impressionisme, geïnspireerd door het impressionisme en met bepaalde expressionistische elementen, een verdere stap gezet in de richting van een subjectieve visie op de werkelijkheid. Dit is een van de kenmerken die het onderscheiden van zijn ‘ouder’, het impressionisme, hoewel het niet de verhoogde subjectiviteit van de expressionistische schilderkunst bereikt.
Postimpressionistische schilders vertoonden een grotere formele vrijheid dan de impressionisten, vooral duidelijk in hun kleurgebruik en penseelstreken. In post-impressionistische schilderijen kleuren, vormen en penseelstreken komen niet overeen met die in de natuur; ze worden eerder vervormd volgens de expressieve bedoeling van de kunstenaar.
Het bespreken van het postimpressionisme betekent uiteraard discussiëren Vincent van Gogh en zijn Sterrennacht (1889), een van de beroemdste postimpressionistische schilderijen ter wereld.
Expressionisme
De wortels van deze artistieke voorhoede zijn terug te vinden in het beroemde schilderij van Edvard Munch De Schreeuw (1893). Munch, een schilder die getroffen is door dementie en alcoholisme, probeerde zijn existentiële angst in zijn werk vast te leggen.
De pessimistische en verontrustende visie op de werkelijkheid afgebeeld in De Schreeuw werd overgenomen door de expressionistische schilders in Duitsland tijdens het begin van de 20e eeuw. Als gevolg, deze schilders vertekenden de werkelijkheid tot het uiterste, in dienst abstracte vormen en een intens kleurenpalet om schilderijen te maken die de innerlijke en onvermijdelijke tragedie van de kunstenaar weerspiegelden.
Vasily Kandinsky en Franz Marc behoorden tot de belangrijkste vertegenwoordigers van de expressionistische schilderkunst, met als bekendste werken Huizen in München (1908) en De Gele Koe (1911), respectievelijk.
Modernisme
Sommige kunsthistorici gebruiken ‘modernisme’ als synoniem voor avant-gardebewegingen. Echter, modernistische schilderkunst of Art Nouveau kan ook worden beschouwd als een apart subgenre binnen de avant-gardes.
De prominente vertegenwoordiger van deze avant-gardebeweging in de schilderkunst was een Tsjechische kunstenaar Alphonse Mucha, die schilderkunst, illustratie en grafisch ontwerp combineerde om litho's en posters te maken met afbeeldingen van vrouwen in sensuele kleding, met lang golvend haar, omgeven door plantaardige elementen die ook invloeden uit het Arabisch en Japans vertoonden (ukiyo-e) kunst.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat Mucha's kenmerkende stijl de basis legde voor moderne reclameposters. Een van de bekendste voorbeelden is Champenois, Detail (1897).
De schilderijen van de avant-garde, binnen handbereik
Door hun werk, avant-gardeschilders ontsnapten aan hun persoonlijke realiteit terwijl ze streefden naar een nieuw concept van esthetiek. Deze dubbele doelstelling, al dan niet bereikt, verzekerde zich dankzij de kunstgeschiedenis van hun plaats onbegrepen, originele en rebelse aard die hun leven kenmerkte.
Tientallen jaren na hun dood, we hebben nu een manier om terug in de tijd te reizen en onszelf in de schoenen plaatsten van een van de avant-gardeschilders die we zojuist hebben ontdekt. We kunnen ontsnappen aan de realiteit (ook al is die niet meer zo somber) net zoals zij deden toen ze hun penselen oppakten.
Een momentje voor onszelf nemen, weg van de routine van werk of studie, heeft talloze voordelen voor onze geestelijke gezondheid. Schilderen is bijvoorbeeld een van de activiteiten waarmee we de dagelijkse stress kunnen loskoppelen en verlichten.
Wij willen jou begeleiden op dat moment van ontsnapping en ontkoppeling, net als jij schilder een van de avant-gardistische schilderijen die we eerder bespraken met je eigen handen.
Bovendien kun je het zelfs doen als het de eerste keer is dat je voor een canvas staat, zoals bij de schilderen op nummer systeemhoeft u alleen de aangegeven kleur in het overeenkomstige genummerde gebied aan te brengen.
Heb je je ooit afgevraagd of je de ziel van een kunstenaar hebt?
Ontdek het door een van deze avant-gardistische schilderijen te schilderen Canvas op nummer.
Impressie, zonsopgang - Claude Monet
Sterrennacht - Vincent van Gogh
Huizen in München - Wassily Kandinsky
Gele Koe - Franz Marc
Champenois, Detail