In maart 1853 werd een van de beroemdste schilders in de geschiedenis geboren in een klein Nederlands stadje. Zijn naam is onvermijdelijk verbonden met het oor dat hij verloor, evenals met de welverdiende titel van de belangrijkste exponent van het Post-Impressionisme.
Het leven van Vincent Van Gogh
Zoon van een strenge protestantse pastor en zijn vrouw, stond Vincent Van Gogh op het punt om in de voetsporen van zijn vader te treden en zich aan het religieuze leven te wijden. Gelukkig voor de kunst besloot hij uiteindelijk om te gaan schilderen, hoewel zijn talent pas postuum werd erkend.
Ondanks zijn sterke temperament en prikkelbare karakter, was Van Gogh aangetrokken tot Nederlandse schilders uit de 17e eeuw, zoals Rembrandt, en Franse landschapskunstenaars zoals Millet.
Een van de meest cruciale momenten in zijn korte leven was zijn periode als missionaris in een mijnbouwgebied in België in 1879, waar de ontberingen die hij doorstond, gefinancierd door zijn broer Theo, hem deden verlangen naar verandering in zijn leven.
Zo vestigde hij zich in 1880 in Brussel en schreef hij zich in aan de Academie voor Schone Kunsten. Het was tijdens deze periode dat hij enkele tekeningen en schetsen maakte van boeren en mijnwerkers, scènes uit het dagelijks leven, geschilderd in donkere tinten en een zeer realistische stijl.
Na door Etten, Den Haag en Nuenen te zijn gekomen, arriveerde Van Gogh in 1885 in Antwerpen, waar hij de schilderijen van Rubens ontdekte. Zijn financiële en persoonlijke situatie verbeterde echter niet, dus verhuisde hij in 1886 naar Parijs om bij zijn broer Theo te wonen, die hem financieel bleef steunen.
In de Franse hoofdstad ontdekte Van Gogh de impressionistische schilderkunst die door Claude Monet was opgericht en mengde hij zich met andere Franse schilders in de boheemse wijk Montmartre, zoals Paul Gauguin, Paul Cézanne en Paul Signac. Laatstgenoemde beïnvloedde hem om definitief de voorkeur te geven aan landschap en portret, thema's die in het werk van Van Gogh veel voorkomen. Net als verschillende schilders uit die tijd voelde hij zich ook aangetrokken tot prenten en Japanse kunst, ukiyo-e.

In feite, tijdens zijn verblijf in Arles, in het zuiden van Frankrijk, in 1887, produceerde de schilder een groot aantal zelfportretten, landschappen en schilderijen met bloemen als hoofdrolspelers, zoals zijn beroemde werk "Zonnebloemen." Zijn schilderij "De Slaapkamer van de Kunstenaar in Arles" dateert ook uit deze periode.
Een jaar later, in 1888, verhuisde Gauguin bij hem in dit kleine Franse stadje. Door hun sterke karakters verslechterde hun vriendschap echter geleidelijk.
Het is bekend dat Van Gogh in een woedeaanval zijn vriend met een scheermes aanviel. Vervolgens, zich schuldig voelend, sneed hij zijn eigen oor af om boete te doen voor zijn poging tot agressie. In plaats van Vincent's vermeende daad van verlossing te accepteren, noemde Gauguin hem krankzinnig en gevaarlijk, en verklaarde dat hij niet langer met hem zou samenleven.
Andere versies van "Van Goghs oor" beweren dat het eigenlijk Gauguin was die het oor van de Nederlander afsneed, en dat Vincent de schuld op zich nam om de Franse schilder van juridische problemen te besparen.
Nadat Paul Gauguin was vertrokken, bezocht Vincents broer Theo hem en overtuigde hem om in een psychiatrisch centrum te gaan. De plek was het gekkenhuis van Saint-Rémy-de-Provence, nabij Arles, waar hij in totaal 12 maanden doorbracht.
Tussen 1889 en 1890 verslechterden Van Goghs hallucinatoire crises door alcoholisme, syfilis, slechte eetgewoonten en zijn vete met Paul Gauguin, terwijl zijn depressie bleef verergeren.
In juli 1890 schoot hij zichzelf in de borst met een revolver terwijl hij aan het wandelen was. Sommige Van Gogh-geleerden geloven echter dat het geen zelfmoord was, aangezien het zeer onwaarschijnlijk is dat een suïcidale persoon zichzelf in de buik zou schieten.
Opgemerkt dat zijn kogelwond niet dodelijk was, keerde hij terug naar de laatste herberg waar hij had gewoond, waar hij twee dagen later stierf, op zevenendertigjarige leeftijd, in de armen van de persoon die hij als zijn enige echte vriend beschouwde: zijn jongere broer, Theo Van Gogh.
Artistieke stijl van Vincent Van Gogh
Hoewel zijn vroege werken schilderijen van realistische aard waren, evolueerde Van Gogh's techniek naar het Post-Impressionisme, en werd hij de belangrijkste vertegenwoordiger ervan.
De stijl van de Nederlander heeft een aanzienlijke invloed gehad op latere kunstenaars die de avant-garde bewegingen in de schilderkunst hebben gepionierd, zoals abstracte kunst, Fauvisme en Duitse Expressionisme. De belangrijkste kenmerken van Vincent Van Gogh's volwassen stijl zijn:
- Het gebruik van levendige en complementaire kleuren, met een grote emotionele lading. Een van de favoriete kleuren van de schilder was geel, zoals te zien is in zijn meesterwerk, "Zonnebloemen."
- Pointillisme, een techniek waarbij een afbeelding wordt geschilderd met veel kleine stippen.
- Dikke, lange en diagonale penseelstreken.
- Een voorkeur voor portretten, landschappen en taferelen uit het dagelijks leven.
Van Gogh's Meest Beroemde Schilderijen
Ondanks zijn korte leven en geconcentreerde artistieke productie over een periode van tien jaar, slaagde Vincent Van Gogh erin om ongeveer 900 doeken en meer dan 1600 tekeningen te schilderen. Tijdens zijn leven verkocht hij slechts één van zijn werken, maar zijn immense talent werd erkend na zijn dood.
Enkele van de meest beroemde schilderijen van de Nederlandse kunstenaar zijn:
Sterrennacht
Zonder twijfel is dit niet alleen een van Van Gogh's meest beroemde werken, maar ook een van de meest gerenommeerde schilderijen in de westerse kunstgeschiedenis. Hij maakte deze olieverfschilderij in 1889 in het asiel van Saint-Rémy-de-Provence, enkele maanden voor zijn zelfmoord. Het toont, in zijn unieke visie en stijl, het tafereel dat hij vanuit het raam van zijn kamer observeerde.
Zonnebloemen
Dit olieverfschilderij maakt deel uit van een serie kunstwerken die Van Gogh tussen 1888 en 1889 heeft gemaakt. In deze serie heeft de kunstenaar zonnebloemen afgebeeld in verschillende stadia van hun levenscyclus, van bloei tot verwelking. Het kleurenpalet bevat vooral gele, bruine en oranje tinten.
Zelfportret met Strohoed
Volgens Van Gogh zelf schilderde hij zelfportretten omdat hij het zich niet kon veroorloven om modellen te betalen. Tijdens zijn tijd in Parijs maakte hij in totaal 27 zelfportretten, waarvan deze de bekendste is.
De Slaapkamer in Arles
Geschilderd in oktober 1888, toont dit kunstwerk Van Goghs slaapkamer in Arles. Er zijn echter drie versies van dit schilderij die te onderscheiden zijn aan de afbeeldingen op de rechterwand. Het toont de kenmerkende lichte vervorming van de kunstenaar en, opnieuw, de prominentie van de kleur geel, een onmiskenbaar kenmerk van zijn werk.
Zou je een Van Gogh schilderij willen schilderen?
Net als andere grote schilders is Van Gogh's stijl nauwelijks imiteerbaar. Of, in ieder geval, dat is het als je niet de juiste tools hebt.
Bij Canvas by Numbers willen we je laten zien hoe je een Van Gogh-schilderij met je eigen handen kunt schilderen, zelfs als je geen ervaring hebt met kwasten. Een schilderij maken heeft twee voordelen: een ontspannend proces en een bevredigend resultaat. Stel je voor wat mensen zullen zeggen als ze zien dat jij een van de beroemdste schilderijen in de geschiedenis hebt geschilderd.
In tegenstelling tot Van Gogh hebben we ons niet in de sferen van waanzin verdiept. Met het verf-naar-nummer systeem hoef je alleen maar de aangegeven kleur aan te brengen op het overeenkomstige genummerde gebied op het canvas.
De schilderen op nummer voor volwassenen kits bevat alles wat je nodig hebt: het canvas met het kunstwerk van jouw keuze, een set niet-giftige acrylverf, een set penselen in verschillende maten, instructies voor schilderen op nummer, en een kleurenfoto van het voltooide schilderij.
De Sterrennacht, Zonnebloemen, Zelfportret met Strohoed, De Slaapkamer in Arles... vele andere beroemde Van Gogh-schilderijen wachten op je in onze speciale sectie voor deze zwervende Nederlander tussen realiteit en waanzin. Klik hier, kies je kunstwerk, en laten we beginnen!